Nieuws

Het KidZ Health Castle van het UZ Brussel is eindelijk erkend als palliatief pediatrisch liaisonteam

Het zijn mooie dagen voor het KidZ Health Castle, het kinderziekenhuis van het UZ Brussel. Het eerste Nederlandstalige pediatrische liaisonteam in Brussel werd namelijk onlangs erkend door het Vlaamse Departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin. De dienst heet ComfortKIDZ en helpt kinderen die lijden aan ernstige chronische ziekten die zelfs hun levensduur kunnen beperken. Die steun is bemoedigend voor de uitbreiding van de dagelijkse begeleiding van kinderen en hun familie.

De erkenning is het resultaat van de jarenlange inzet van een team dat alles op alles zet om jonge patiënten te helpen. Vooral de financiële steun van UZ Brussel Foundation heeft de erkenning van de dienst mogelijk gemaakt, waardoor die zijn activiteiten kan voortzetten en ontwikkelen. Het team van specialisten met diverse profielen gaat in op verzoeken, behandelt zeldzame, chronische of neurologische ziekten en ondersteunt kinderen aan het einde van hun leven.

Grote inspanningen voor kleine patiënten

“ComfortKIDZ wil de levenskwaliteit van jonge patiënten en hun omgeving verbeteren en hun zorg zoveel mogelijk bevorderen, zowel binnen als buiten het ziekenhuis. We ondersteunen de bestaande zorgteams in ons kinderziekenhuis en bieden, op maat van de patiënten en hun omgeving, onze multidisciplinaire expertise aan. Om de continuïteit te optimaliseren en te bewaken, werken we ook nauw samen met externe zorgverstrekkers zoals huisartsen en thuisverpleegkundigen. Zo kunnen patiënten en hun familie overal de beste zorg krijgen”, zegt Willem Beets, coördinator van ComfortKIDZ, op de website van het UZ Brussel.

KidZ Health Castle

De website van Kidz Health Castle is zo bedacht om toegankelijk te zijn voor kinderen en hun familie. Op de startpagina wijzen kleurrijke figuren je in een paar klikken de weg. De informatie is heel toegankelijk en je begrijpt al snel wat dit “kasteel” te bieden heeft, zonder medisch jargon. Het grootste Nederlandstalige kinderziekenhuis in Brussel verwelkomt al meer dan dertig jaar jonge patiënten ongeacht hun taal. De naam is in het Engels, omdat de meesten die taal begrijpen, en kreeg een grappige bijklank: KidZ Health Castle (kasteel voor kindergezondheid).

Bezoek de website → KidZ Health

 

Andere zinvolle initiatieven

In zijn aanpak focust KidZ Health Castle op het verwelkomen van jonge patiënten en het vervullen van hun behoeften. Maar daar stopt het niet, want naast zijn zorgaanbod heeft de dienst initiatieven opgezet zoals De Appeltuin en het Ronald McDonald Huis. In de cocon van De Appeltuin vinden kinderen en jongeren een warme en uitnodigende plek, al naargelang hun gezondheidstoestand. De Appeltuin is in twee zones ingedeeld: de eerste is gewijd aan kankerpatiënten en biedt ontspanning en spelletjes, en de tweede is een leer- en ontspanningsruimte voor kinderen die aan andere ziekten lijden. Het Ronald McDonald Huis ligt op een steenworp van het UZ Brussel en biedt tien gastenkamers met privébadkamer, een gedeelde keuken en eetkamer en een spelletjeshoek. Gezinnen van zieke kinderen kunnen er logeren zolang hun kind in het ziekenhuis verblijft. Ouders van kinderen op Intensieve Zorgen of Neonatologie krijgen hierbij voorrang. Bovendien heeft het Ronald McDonald Kinderfonds onlangs een vakantiehuis geopend in Wallonië, waar gezinnen van zieke kinderen kunnen herbronnen. → Lees meer over het vakantiehuis

 

Samuel Walheer

 

LEES OOK:

Inside out 2: beleef de overweldigende emoties tijdens de puberteit op de eerste rij

De langverwachte sequel van Inside out (Binnenstebuiten) verscheen op woensdag 19 juni in de bioscoop. Het team van Hospichild repte zich ernaartoe, vergezeld door een jongen van negen jaar. Zowel het jonge als het iets minder jonge publiek was enthousiast. Iedereen moet omgaan met emoties en soms duurt het jaren voordat je ze kan aanvaarden zonder dat je er voortdurend door overweldigd wordt. Wij vonden deze mooie animatiefilm van Disney-Pixar alvast een aanrader, even geslaagd als zijn voorganger!

Zaal Eldorado bij UGC De Brouckère – De basisemoties maken kennis met de nieuwe emoties die verbonden zijn aan de puberteit van Riley, het meisje waarover de film gaat.

 

De emoties van kinderen, dat is een onderwerp waar ouders over de hele wereld mee bezig zijn en waar al heel wat over geschreven werd door professionals ter zake. We hebben de indruk dat dit onderwerp meer aandacht krijgt dan vroeger en dat er eindelijk rekening wordt gehouden met de stemmingswisselingen van kinderen. Dat komt hun ontwikkeling alleen maar ten goede. Onlangs kon Hospichild het videospel Asfalia testen, dat specifiek bedoeld is om kinderen te helpen hun emoties te begrijpen. Er zijn steeds meer initiatieven in die richting, wat aantoont dat veel mensen ermee bezig zijn en er iets aan willen doen. Inside out 1 en 2 zijn films die nuttig zijn voor het grote publiek. Ze bevatten een boodschap voor kinderen en ouders. Dat verklaart hun wereldwijde succes.

Het verhaal

Riley is een lief, rustig meisje dat geliefd is door haar ouders en vrienden. Ze is vaak blij, soms verdrietig of boos. Het gebeurt ook dat ze bang is of afkeer heeft van iets. Maar sinds ze dertien jaar is, heeft de puberteit heel wat zaken overhoop gehaald voor Riley. Er zijn nieuwe emoties ontstaan: onzekerheid, jaloezie, verlegenheid, ennui (verveling) en nostalgie. In de film worden ze symbolisch, grappig en kleurrijk weergegeven. Onzekerheid, een oranje, overprikkeld personage met een excentriek kapsel, neemt al snel de controle over en verandert de persoonlijkheid van het meisje enigszins door haar “geloofsysteem” te herconfigureren. Deze nieuwe dominante emotie probeert de basisemoties uit het hoofdkwartier te verjagen, vanuit de overtuiging dat ze doet wat het best is voor Riley. Onzekerheid zegt: “Rileys leven is complexer nu, het vereist meer gesofisticeerde emoties.” Maar de situatie wordt geleidelijk aan erger, tot het helemaal uit de hand loopt. Gelukkig is Plezier vastbesloten om het zelfvertrouwen van Riley te herstellen. Maar ze beseft niet dat ook zij op het verkeerde spoor zit.

Interview met Zaki (in het Frans)

De negenjarige Zaki vergezelde het team van Hospichild voor de voorstelling op 19 juni (de releasedatum). Hij was dolenthousiast over deze film met zijn kleurrijke personages. Hij vertelde zonder filter over hoe hij de film begrepen heeft, over zijn favoriete emoties en over de emoties waarmee hij zelf geconfronteerd wordt in zijn dagelijkse leven.

Emoties beheersen of accepteren?

In de loop van de film zien we dat bepaalde emoties zich anders gaan gedragen. Onzekerheid, die de hersenen van het meisje volledig heeft ingepalmd, beseft beetje bij beetje dat ze fout zit. Het is niet aan haar, of aan eender welke emotie, om te beslissen wie Riley is. Riley bezit al die emoties tegelijk, en het is moeilijk om ze harmonieus te laten samenleven. Maar als er naar hen geluisterd wordt en ze aanvaard worden zoals ze zijn, kunnen de interne conflicten verminderen en voelt een tiener zich minder overweldigd. De belangrijkste boodschap is dat het geen zin heeft om bang te zijn van dingen waar je geen controle over hebt. Je moet altijd kunnen relativeren en het positieve vinden in jezelf. Elk aspect van onze persoonlijkheid en onze emoties maakt ons tot wie we zijn, met onze sterke en zwakke punten.

Grote uitdaging voor neuroatypische of autistische kinderen

Voor neuroatypische kinderen en kinderen met autisme is het vaak nog moeilijker om hun emoties te beheersen. Het is moeilijk voor hen om hun eigen emoties en die van anderen te begrijpen. Ze begrijpen gezichtsuitdrukkingen en mimiek niet. Lachen of huilen associëren ze niet automatisch met vreugde of verdriet. Ze hebben ook moeite om de emotionele context van een situatie te begrijpen. Daardoor is het mogelijk dat ze ongepast reageren, wat hun sociale interacties schaadt. Door communicatieproblemen reageren autistische kinderen vaak op een manier die in strijd is met de gevestigde sociale normen. Ze kunnen bijvoorbeeld lachen wanneer iemand zich pijn doet. Er zijn verschillende manieren waarop ouders en professionals deze kinderen kunnen helpen. Je kan tonen hoe de emotie zich fysiek uit en wat de context is van de emotie, je kan visuele hulpmiddelen gebruiken, emoties nadoen voor de spiegel, interactie met anderen stimuleren, complexe emoties stap voor stap aanpakken, enz.

 

Sofia Douieb

ADHD bij jongeren behandelen met videogames: het kan!

Tijdens zijn jaarlijkse conferentie in New York presenteerde de APA (American Psychiatric Association) onlangs de resultaten van zijn laatste onderzoek. Daaruit blijkt dat bepaalde videogames positieve effecten kunnen hebben op de symptomen van aandachtstekortstoornis met of zonder hyperactiviteit (ADHD) bij kinderen en adolescenten. Dat is veelbelovend voor alle ouders die zich zorgen maken over de geestelijke gezondheid van hun kinderen.

Volgens de WHO lijdt een op de zeven jongeren tussen tien en negentien jaar aan een geestelijke gezondheidsstoornis. In België gaat het om zestien procent van de jongeren en in de Verenigde Staten om twintig procent. Die cijfers stemmen overeen met dertien procent van de wereldwijde ziektelast in die leeftijdsgroep. Videogames worden niet door iedereen even enthousiast ontvangen en zelfs vaak in een kwaad daglicht gesteld. Ze worden gezien als ongepast, gewelddadig of geassocieerd met een subcultuur. Nochtans toont recent onderzoek van de APA aan dat ze in bepaalde gevallen waarschijnlijk gezondheidsvoordelen bieden, als ze op de juiste manier worden gebruikt. Daarom pleitte de Hoge Gezondheidsraad recent om meer digitale hulpmiddelen te integreren in de geestelijke gezondheidszorg. De geestelijke gezondheid van jongeren verdient specifieke aandacht, zoveel is zeker. Videogames kunnen daartoe bijdragen, als onderdeel van een zorgtraject met gezondheidsprofessionals.

Wat zegt het onderzoek?

Jongeren die kampen met een geestelijke gezondheidsstoornis vinden het soms moeilijk om hulp te aanvaarden. Het onderzoek van de APA brengt een alternatief aan het licht: videogames kunnen een opstapje vormen voor jongeren naar een meer traditionele therapie. “Studies tonen aan dat videogames echt werken, tenminste voor ADHD en depressie, maar niet noodzakelijk voor angststoornissen. De resultaten kunnen artsen helpen om aanbevelingen te doen aan patiënten en ouders over de meerwaarde van videogames bij de behandeling van geestelijke gezondheidsproblemen.” Dat verklaarde dokter Barry Bryant in de Amerikaanse editie van Medscape Medical News.

EndeavorRx: de eerste videogame op doktersvoorschrift

EndeavorRx werd ontwikkeld en uitgebracht in juni 2020 door Akili Interactive en is de eerste videogame op doktersvoorschrift voor de behandeling van aandachtstekortstoornissen bij jongeren. De game werd in de Verenigde Staten goedgekeurd door de Food and Drug Administration en is bedoeld voor kinderen van acht tot zeventien jaar met ADHD. Hij focust op bepaalde hersengebieden met zintuiglijke prikkels en motorische uitdagingen. De kinderen worden op de proef gesteld om hun aandachtsfuncties te ontwikkelen. Ze moeten verschillende acties tegelijk uitvoeren: een traject afleggen, dingen verzamelen en obstakels ontwijken. Het wordt aanbevolen EndeavorRx 25 minuten per dag te spelen en niet meer dan vijf dagen per week. Ouders kunnen de voortgang van hun kind volgen via de app EndeavorRx Insight. Uit de eerste resultaten van 2022 bleek dat 73% van de kinderen die het spel speelden zich daarna beter konden concentreren.

→ Lees meer over EndeavorRx ↓

Opleidingscursus georganiseerd door Psyclimede.be

“Het doel van de cursus is om theoretisch en klinisch inzicht te verschaffen in het gebruik van videogames en digitale media in het therapeutisch proces met adolescenten. Deelnemers – klinisch psychologen, psychiaters, eerstelijnspsychologen, niet-psychotherapeutische clinici of mensen in opleiding op deze gebieden – worden ondergedompeld in een aantal videogames aan de hand van klinische situaties die gebaseerd zijn op de praktijkervaring van de trainer. Tijdens workshops in kleine groepen ontdekken de deelnemers het volledige therapeutische potentieel van deze games. De praktische integratie van digitale hulpmiddelen in verschillende therapeutische settings zal ook worden onderzocht.”

→ Naar opleiding

 

Samuel Walheer

LEES OOK :

Wereld Bloeddonordag bestaat twintig jaar! Laten we de zwakkeren blijven redden

14 juni is steevast Wereld Bloeddonordag. Aan de overkant van de Atlantische Oceaan trapt de PAHO (Pan-Amerikaanse Gezondheidsorganisatie) haar campagne af met de slogan “Al 20 jaar vieren we bloeddonatie: bedankt aan alle bloeddonoren!” Het Belgische Rode Kruis roept burgers op om bloed (of plasma) te doneren om de gezondheid van de zwakkeren, vooral ernstig zieke kinderen, te verbeteren. Want een beetje bloed geven is een echte heldendaad (als je gezondheid het toelaat). Er zijn maar een paar voorwaarden om bloed te geven: in goede gezondheid verkeren, achttien jaar of ouder zijn, minstens vijftig kg wegen en geen risico op infectieziekten hebben. Het enige wat je hoeft te doen is een afspraak maken in een donorcentrum, dat je zal helpen bij je nuttige daad. 

We kunnen niet leven zonder het rode goud, namelijk bloed. Dat is altijd schaars en nochtans cruciaal voor spoedgevallendiensten. Bloed bevat overigens ook plasma (het vloeibare gedeelte waarin de bloedcellen zweven) en bloedplaatjes (of trombocyten, die het bloed helpen stollen). Dat dagelijkse gebrek proberen verhelpen is altijd een goed idee. Er is ook regelmatig onvoldoende plasma, hoewel het essentieel is om bijvoorbeeld brandwondenslachtoffers, kinderen met een immuundeficiëntie en hemofiliepatiënten (erfelijke ziekte) te helpen.

“Omdat je in amper 30 minuten 3 levens kunt redden!”

De situatie is alarmerend. Dat meldt het Rode Kruis op zijn website. De huidige voorraad zakjes bloed volstaat namelijk niet om de volgende weken rustig door te komen. Bovendien luidt de maand juni de zomervakantie in en dus ook een aanzienlijke daling van het aantal bloeddonaties. Dat maakt het moeilijk om zowel in dagelijkse behoeften te voorzien als in een voorraad voor onverwachte gebeurtenissen. Daarom probeert het Rode Kruis zo veel mogelijk Belgen te overtuigen met de slogan “Omdat je in amper 30 minuten 3 levens kunt redden!” en nam de WGO een soortgelijk initiatief op internationaal niveau. Die verschillende campagnes herinneren ons eraan dat we onze gezondheid en die van anderen serieus moeten nemen en dat het doneren van bloed, plasma of bloedplaatjes het leven van veel jonge patiënten kan redden. “Bij minder ernstig zieke patiënten met een zeer mild tekort aan antilichamen kunnen antibiotica volstaan om infecties te voorkomen. Maar bij wie niet genoeg of niet goed werkende antilichamen heeft, hebben we geen keus: zonder immunoglobulinen (eiwitten in ons plasma) en zonder plasmadonatie redden we het niet.” Dat verklaarde Olivier Gilliaux, kinderimmunoloog in de Clinique Notre-Dame de Grâce in Gosselies, aan de nieuwsdienst van de RTBF.

Hoe kan ik doneren?

Om bloed te kunnen geven, moet je eerst en vooral in goede gezondheid verkeren. Om het zeker te weten, volstaat het je huisarts te bezoeken en een bloedtest te laten afnemen. Op de website van de Wereldgezondheidsorganisatie vind je daarnaast alle criteria om te bepalen of je in aanmerking komt om bloed te geven (niet beschikbaar in het Nederlands) → Wie mag bloed geven? Het Rode Kruis is voortdurend op zoek naar bloeddonoren van alle bloedgroepen. Toch is vooral bloedgroep O-, die gemiddeld 7% van de Belgen heeft, zeer welkom. Die bloedgroep wordt namelijk beschouwd als een universele donor en kan voorzien in ongeveer 12% van de transfusiebehoeften tijdens medische interventies, maar mensen met die bloedgroep mogen alleen O- krijgen. Tot slot is het ook belangrijk om te weten dat er vanaf 1 juli 2024 geen contra-indicatie meer is voor het westnijlvirus. Dat belette wie terugkeerde uit het buitenland en mogelijk het virus had opgelopen bloeddonor te worden. Het westnijlvirus komt voor in onder andere Zuid-Europa.

→ Hier vind je meer informatie of kan je een afspraak maken in een donorcentrum

 

Twintigste verjaardag

Deze twintigste verjaardag staat in het teken van dankbaarheid voor iedereen die al bloed heeft gegeven of dat in de toekomst (nog) zal doen. Ter gelegenheid daarvan organiseert de WGO op donderdag 13 juni een webinar (niet beschikbaar in het Nederlands) dat voor iedereen toegankelijk is en deelt de organisatie enkele doelstellingen:

  • De miljoenen vrijwillige bloeddonoren vieren en bedanken voor hun bijdrage aan de gezondheid en het welzijn van vele mensen over de hele wereld.
  • De resultaten en uitdagingen van nationale bloedtransfusieprogramma’s presenteren en beste praktijken en geleerde lessen delen.
  • De voortdurende behoefte aan regelmatige, niet-vergoede bloeddonaties benadrukken zodat veilige bloedtransfusies wereldwijd toegankelijk worden.
  • Regelmatige bloeddonatie als gewoonte bij jongeren en het brede publiek bevorderen en de diversiteit en duurzaamheid van het donorbestand vergroten.

Wat is plasma precies?

Leer er meer over in een video van het Belgische Rode Kruis ↓

 

Samuel Walheer

LEES OOK:

Sikkelcelziekte: campagne voor donatie van zeldzaam bloed en tegen vooroordelen

Rare Disease Day: “Deel je kleuren”, een campagne van RaDiOrg

Zeldzame Ziektendag: #stopdewachttijd voor personen die de juiste zorg nodig hebben

RDK: online applicatie die zorgverleners helpt om zeldzame ziekten sneller te behandelen

20 km door Brussel: hardlopen voor een goed doel, wat een geweldig idee!

Woensdag 5 juni 2024 was het Global Running Day en in mei vond het grootste sportevenement van België plaats: de 20 km door Brussel. Deze jaarlijkse inclusieve uitdaging brengt lopers van alle leeftijden en niveaus samen. Het doel: hardlopen voor jezelf, voor je gezondheid en welzijn, voor een goed doel, maar voor sommigen ook voor en met anderen die het alleen niet zouden kunnen. Daarom doet de vzw Cap’s mee die, net als andere verenigingen, heeft besloten een hardloopteam samen te stellen om sport voor personen met een handicap te promoten.

Zicht vanuit golf 3, vlak voor de start – Foto: Samuel Walheer

Je dokter zal het kunnen beamen: sporten is goed voor je gezondheid. Hardlopen en wandelen, afhankelijk van je mogelijkheden en je lichaam, zijn activiteiten waarvoor je heel weinig uitrusting nodig hebt. Buiten geschikte kleding heb je vooral motivatie nodig. Want 20 km kun je natuurlijk niet zomaar afleggen. Je hoeft maar door een park in Brussel te wandelen om te beseffen hoe populair hardlopen is. Ten slotte kan je het op elke leeftijd en op elk moment van de dag doen. Op zondag 26 mei 2024 trok de 44e editie van het evenement een recordaantal deelnemers. Iets meer dan 45.000 deelnemers gingen de straat op in Brussel, en 809 teams vertegenwoordigden vol trots een vereniging of bedrijf, om geld in te zamelen of gewoon om een goed doel te promoten.

Aan de finish van de 20 km door Brussel – Foto: vzw Cap’s

Samen staan we sterker!

Een van de vele verenigingen die zich inzetten voor sport voor personen met een handicap en die aanwezig waren op de 20 km door Brussel was de vzw Cap’s. Het team van Hospichild ontmoette Gaëlle Metens, Ornella Thys en Marine Jacmin, de drie oprichters van de vereniging. Hier zijn de redenen waarom deze drie logopedisten besloten deel te nemen aan dit sportevenement: “Het idee om deel te nemen aan de 20 km door Brussel kwam bij ons op toen we daar elk jaar andere verenigingen zagen. We dachten dat wij er ook eens aan konden meedoen. Daarnaast zijn er nog veel andere redenen waarom we besloten hebben ons in te schrijven: om kinderen met een handicap te betrekken bij een publiek evenement, om het bewustzijn over handicaps onder hardlopers te vergroten en om onze vzw meer bekendheid te geven. De lopers die de kinderen met een handicap tijdens de wedstrijd begeleidden, vertelden ons na afloop hoe blij ze waren dat ze met hen hadden kunnen communiceren en dat hun kijk op handicaps sinds die dag totaal was veranderd.” De ervaring was een groot succes, zowel op professioneel en sportief als op menselijk vlak. Dat blijkt uit de feedback van de deelnemers: “Het meest emotionele moment was toen we samen over de finish kwamen, hand in hand met de kinderen, die uit hun buggy gestapt waren. De feedback van de ouders was hartelijk en ze waren zo trots en blij om hun kinderen te zien deelnemen aan het evenement.” De vereniging is van plan om dit initiatief volgend jaar te herhalen, opnieuw kinderen de kans te geven om deel te nemen en natuurlijk om sport voor personen met een handicap te promoten.

→ Neem contact op met de vzw Cap’s.

Cap’s, een toegewijde vereniging

Deelnemers voor de 20 km door Brussel – Foto: vzw

De vzw Cap’s werd opgericht in september 2023 en is een centrum dat zich inzet voor de gezondheid, ontwikkeling, vrije tijd en inclusie van kinderen en jongeren met een handicap (verworven neurologische/ontwikkelingsstoornis, genetisch syndroom en/of verstandelijke beperking). Het centrum biedt ook therapie en begeleiding aan diezelfde kinderen en jongeren. Voor Gaëlle Metens, Ornella Thys en Marine Jacmin was het hoog tijd om het voortouw te nemen en een multidisciplinaire ruimte te ontwikkelen: “We hebben het centrum Cap’s opgericht omdat er in Brussel geen dergelijk centrum bestond. De gespecialiseerde diensten zijn verzadigd en de hoge kosten van de therapeutische zorg worden gedragen door de gezinnen. Daarom wilden we hulp bieden aan alle ouders die een kind hebben met complexe behoeften en die moeite hebben om hulp te vinden in de reguliere particuliere centra.” Cap’s beschikt over een kinderarts, vier kinesisten, zes logopedisten, twee neuropsychologen, een diëtist, enz., waardoor het gespecialiseerde interdisciplinaire consultaties op één locatie kan aanbieden. De vzw werd opgericht als reactie op het gebrek aan toegankelijke en inclusieve faciliteiten, maar ook om verder te gaan dan het klinische aspect en recreatieve en aangepaste activiteiten aan te bieden. “Er is leven buiten zorg en therapie. Tijdens de schoolvakanties organiseren we recreatieve programma’s met culturele en leuke uitstapjes. We hopen zo kinderen met een handicap de kans te geven om deel te nemen aan activiteiten waar gezinnen niet altijd aan durven mee te doen omdat ze vaak het gevoel hebben dat ze niet aanvaard worden en dat mensen over hen oordelen”, vertellen de drie oprichters van het project. Het was dan ook met het oog op toegankelijkheid, inclusiviteit en transdisciplinariteit dat de vzw en het centrum hun deuren openden – en wel op het Heilige-Familieplein 23 in 1200 Brussel.

 

Het Jubelpark: waar alle deelnemers van de 20 km door Brussel verzamelden – Foto: Samuel Walheer

Een beetje achtergrond

De eerste editie van de 20 km door Brussel dateert uit 1980, toen joggen langzaam opkwam. Sinds haar oprichting is de vzw S.I. Brussels Promotion (SIBP) verantwoordelijk voor het beheer van het evenement, dat op dat moment niet minder dan 4.179 lopers trok. Meer dan veertig jaar later is dat aantal vertienvoudigd, tot het punt waarop de inschrijvingen moesten worden gesloten omdat de vraag zo groot werd en de sport elk jaar blijft groeien. In de loop der jaren hebben zo’n honderd verschillende nationaliteiten deelgenomen. Doorgaans is de eerste officiële start om 9.30 uur voor de 1.500 personen met een handicap, 10.00 uur voor de eerste golf lopers en 10.50 uur voor de eerste wandelaars. De route blijft al jaren vrijwel ongewijzigd en begint bij het mythische Jubelpark, waar alle deelnemers, verenigingen en bedrijven verzamelen. Deelnemen aan deze jaarlijkse wedstrijd geeft je ook de kans om langs enkele van de beroemdste bezienswaardigheden van onze hoofdstad te lopen: de Belliardstraat, het Koninklijk Paleis, de Louizalaan, het Terkamerenbos, de Tervurenlaan en de Montgomery-rotonde, voordat je finisht bij het Jubelpark.

 

 

Samuel Walheer

LEES OOK:

Beperkingen en sport:Anneessens 25, een vereniging waar kinderen met autisme welkom zijn

handicap.brussels: het gloednieuwe platform om Brusselaars met een handicap te helpen

Numéri’cap : le nouveau projet inclusif de FratriHa ! (Franstalig artikel)

Peter of meter worden van een kind met een beperking:dat kan dankzij Famisol!