Wie feestdagen zegt, zegt cadeautjes. Heb je al eens nagedacht over bewust geven? Heel wat verenigingen bieden immers de mogelijkheid sokken, wenskaarten, speelgoed, enz. te kopen of een donatie te maken voor een goed doel. Zo kan je het nuttige aan het aangename paren.
Het hele Hospichild-team wenst je prettige eindejaarsfeesten toe. We vragen je ook om een solidair geschenk te overwegen, want iedereen heeft een beetje warmte nodig …
“Christmas calling” van KickCancer
Op de website van KickCancer, een vereniging tegen kinderkanker, vind je bijvoorbeeld de kerstinzamelingsactie “Christmas Calling”. Zo schrijft KickCancer (in het Engels): “De feestdagen naderen met rasse schreden en wat kan een mens vrolijker maken dan anderen helpen? Niets! Daarom bieden we je deze fantastische opportuniteit om te doneren voor kinderkankeronderzoek: geef kinderen een betere kans op herstel en gezondheid en je wordt vanzelf gelukkiger. Kanker een schop geven voelt geweldig, dus probeer het uit en druk op “Ik doneer”. Hartelijk dank.”
Mucosokken
Mucovisidose is een ongeneeslijke genetische ziekte. Voor amper 10 euro kan je het onderzoek naar mucovisidose wat ademruimte schenken. Op die manier kan je de 1.379 mensen met taaislijmziekte in België een kans geven op een beter leven. De #mucosocks zijn bovendien een royaal geschenk: de Mucovereniging mocht immers het design van het werk “Love Goes Around” van kunstenares Prinses Delphine van Saksen-Coburg gebruiken voor haar nieuwe collectie van 2023. Daarnaast vind je bij de Mucovereniging ook knappe wenskaarten, waarmee je ook de vereniging steunt.
Een Magische Kerst in de pediatrie
Dankzij de 15e editie van Magische Kerst kan je patiëntjes van pediatrieafdelingen in Franse, Luxemburgse en uiteraard ook Belgische ziekenhuizen in de watten leggen. In Brussel doen drie ziekenhuizen mee: het
Er zijn verschillende manieren om deze eindejaarsperiode een glimlach op het gezicht van deze kindjes te toveren, en je kan ze ook nog eens combineren:
Je kan met een simpele muisklik je mening delen over de andere initiatieven van het agentschap Good-4you. Je stemt op een idee of helpt om een idee te verbeteren. Dankzij jouw stem ontvangt de pediatrieafdeling van jouw keuze op kerstnacht 1 euro aan speelgoed. Je kan tot en met 24 december muisklikken bijeensprokkelen.
Maak een schenking, die tot 5.000 euro wordt verdubbeld door de partners van Magische Kerst.
Les poupées sourdes (dove poppen)
Fijn nieuws voor dove en slechthorende kinderen – een audiologe kwam met een origineel idee, waar de vereniging van ouders van dove en slechthorende kinderen APEDAF haar schouders onder zette: les poupées sourdes (dove poppen). Op haar Facebookpagina, waar je bestellingen kan plaatsen, licht deze audiologieassistente haar concept toe: “Ik maak decoratieve hoortoestellen voor de poppen of knuffels van uw slechthorende kinderen. Zo kunnen ze zichzelf herkennen in hun speelgoed. Ik heb sinds kort ook decoratieve 3D-implantaten van Round3D. Ik stuur ze op en de klant past ze aan de poppen aan”.
Door te kiezen voor vivalis.brussels als nieuwe benaming, willen de Diensten van het Verenigd College (DVC) van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie – waaronder Hospichild – hun missie op het gebied van volksgezondheid en sociale preventie benadrukken. Kortom, een nieuwe, duidelijkere en sprekendere identiteit voor de Brusselaars.
Born in Brussels maakt sinds kort deel uit van het Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie, dat op zijn beurt deel uitmaakt van vivalis.brussels. Hospichild is een van de vier aspecten van de missie van het Observatorium: “Informatie voor de Brusselaars en professionelen via wetenschappelijke projecten”.
Betere identificatie van vaardigheden
De visuele identiteit van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie en haar administratie, de Diensten van het Verenigd College, heeft sedert de oprichting in 1989 geen grote grafische veranderingen ondergaan. De huidige beslissing om een nieuwe identiteit aan te nemen, weerspiegelt de wens om na te denken over de positie van de administratie en haar missie. Vivalis.brussels is gekozen om de vaardigheden van de Diensten van het Verenigd College op het gebied van gezondheid en welzijn beter te identificeren en zo elke verwarring met de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie uit te sluiten.
Vitaliteit, leven en welzijn
Meer beknopt en gemakkelijker te onthouden, maakt vivalis.brussels het ook mogelijk om de communicatie voor de burger te vergemakkelijken, door juridisch-technocratische terminologie te vermijden. Visueel wordt de nadruk gelegd op de V om vitaliteit, leven en welzijn te benadrukken. De slogan “Voel je goed, leef beter” maakt het beter begrijpen van de missies en de rol van de administratie mogelijk.
Deze nieuwe identiteit is het resultaat van participatief werk, waarbij medewerkers van de DVC betrokken waren bij workshops en denkgroepen. Het doel was om het begrip van de missies van de administratie, met name op het gebied van gezondheid en welzijn, te verbeteren bij de Brusselse burgers en de partners actief in deze sectoren.
Symbool voor de transformatie van de administratie
Het moment om deze verandering door te voeren is niet toevallig en markeert het afsluiten van de periode van de gezondheidscrisis. Het symboliseert de transformatie van de administratie, die nu alle bevoegdheden van de 6e staatshervorming op zich neemt, met name op het gebied van preventieve geneeskunde, risicobeheer en hervorming van de eerstelijnszorg.
Deze nieuwe identiteit weerspiegelt ook de wens om zich te conformeren aan de regionale grafische normen, net als andere Brusselse administraties zoals safe.brussels (ter vervanging van BPV), urban.brussels (GOBSE) en paradigm (CIBG).
Merk op dat de benaming “Diensten van het Verenigd College” zal worden behouden voor officiële handelingen, zoals overeenkomsten en subsidieverantwoordingen.
Op initiatief van de Verenigde Naties vieren we sinds 1992 op 3 december jaarlijks de Internationale Dag voor Mensen met een Beperking. Ter gelegenheid hiervan organiseerde de Stad Brussel de tweede editie van haar ‘Week van de Handicap’. Bij dit jaarlijkse evenement kunnen personen met een handicap – die bijna 15% van de Belgische bevolking uitmaken – deelnemen aan culturele en sportieve activiteiten. Daarnaast is het een gelegenheid om verenigingen te ondersteunen die zich bezighouden met beperkingen.
Deze tweede editie, die op gang werd getrokken door schepen van Gelijke Kansen van de Stad Brussel Lydia Mutyebele, heeft als welluidende slagzin “Gaan we?”. De boodschap daarbij is er één van samenleven met iedereen, met of zonder beperking, om te genieten van een gezellig cultureel of sportief samenzijn. Talrijke culturele organisaties en verenigingen waren bereid hun diensten open te stellen voor het grote publiek om deze week in alle harmonie te laten verlopen en de menselijke en inclusieve waarden ervan uit te dragen.
Wat gebeurde er concreet ?
Voor dit project zetten verschillende organisaties na een oproep van de Stad Brussel als partner hun schouders onder de organisatie van deze speciale week. Enkele van die partners zijn de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten, Cinema Palace, CINEMATEK, de Beursschouwburg, het Théâtre les Tanneurs, het Koninklijk Parktheater en de Munt. Op het programma stonden voorstellingen, toneelstukken, filmvertoningen, conferenties en debatten over beperkingen. Er werden verschillende initiatieven genomen om de programmering aan te passen aan uiteenlopende beperkingen, zoals audiodescriptie van films voor slechtzienden, rondleidingen in gebarentaal en een stilteruimte voor hoogsensitieve personen.
Actieve verenigingen huldigen
Aan de Week van de Handicap namen ook een aantal verenigingen deel die actief zijn in het veld van beperkingen en in het bijzonder de inclusie van mensen met een beperking. Daartoe openden ze hun deuren voor een zo breed mogelijk publiek, om hun knowhow te delen en het grote publiek een blik te verschaffen op hun dienstverlening. Concreet organiseerden de instellingen een hele reeks activiteiten voor kinderen en volwassenen met of zonder beperking. Het ging onder meer om de verenigingen FratriHa, le 8ème Jour, de vzw Ascades, Anneessens 25 en de ASCTR.
Hét sleutelwoord : inclusie
Al deze zinvolle activiteiten in het teken van samenleven draaien rond één ongeschreven kernwoord: inclusie. Lydia Mutyebele, schepen van Gelijke Kansen van de Stad Brussel, lichtte dit toe in de evenementbrochure: “Bij de Stad Brussel willen we de inclusiviteit versterken door de openbare ruimte en de activiteiten die er plaatsvinden toegankelijk te maken voor alle Brusselaars. Net als vorig jaar, en sinds 2018, blijven we de doelstellingen van ons actieplan BXL INCLUSIVE toepassen om ervoor te zorgen dat bij elke nieuwe investering rekening wordt gehouden met de realiteit van handicaps bij de ontwikkeling, uitvoering en evaluatie van projecten, ongeacht op welk gebied”.
Het opzet van deze bijzondere week
Ter herinnering, de hoofddoelen van de Week van de Handicap van de Stad Brussel zijn:
zorgen dat mensen met een handicap net als iedereen kunnen deelnemen aan culturele en sportieve activiteiten in Brussel;
verenigingen voor personen met een handicap ondersteunen;
het grote publiek bewustmaken van het belang van openbare plaatsen openstellen voor iedereen (door tijdens deze periode zoveel mogelijk evenementen in de stad Brussel toegankelijk te maken).
Maak kennis met Anneessens 25 en Aquakids
De beste manier om de voordelen van een maatschappelijk project te zien, is om ter plaatse een kijkje te nemen en de bezielers ervan te ontmoeten. Dat deed het Hospichild-team dan ook met een van de verenigingen die werken rond de inclusie van kinderen met autisme.
Seminarie “Na de Klimaatzaak, de beperkingenzaak?”
Nog een evenement waaraan Hospichild deelnam, op woensdag 5 december, was een van de twee seminaries die de GAMP (een actiegroep die het gebrek aan plaatsen voor zwaar hulpbehoevende personen met een beperking aan de kaak stelt) twee dagen lang organiseerde in het CIRC (een interdisciplinair onderzoekscentrum naar grondrechten) van de Université Saint-Louis in Brussel. De titel van het colloquium van die dag luidde: “Na de Klimaatzaak, de beperkingenzaak?” “Het doel was om de veroordeling van de Belgische Staat door verschillende verenigingen in de sector voor personen met een handicap – nu al tien jaar geleden – opnieuw ter sprake te brengen. De actiegroep stelde jammer genoeg vast dat er nog geen reactie is gekomen op het gebrek aan opvangvoorzieningen voor personen met een handicap.
Een hangende kwestie
De centrale vraag waarmee Isabelle Hachez, directeur van het CIRC, dit seminarie inluidde: “Welke hefbomen kan men gebruiken om resultaten te bereiken, vooral voor de rechten uit het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, en met name voor de huisvestingskwesties uit artikel 19 van de Grondwet en het recht van elke persoon met een handicap op volledige inclusie uit artikel 22ter van de Grondwet? Zou één van die hefbomen een aansprakelijkheidsvordering kunnen zijn tegen de Belgische Staat, omdat die haar internationale en grondwettelijke verplichtingen niet nakomt?”
“Iedereen kan bijdragen aan verandering”
Na de presentatie van Sébastien Van Drooghenbroeck, professor aan de Université Saint-Louis, over de ins en outs van de Klimaatzaak, maakte Cinzia Agoni, woordvoerster van de GAMP, de alarmerende balans op van de realiteit voor – met name zwaar hulpbehoevende – personen met een handicap. Ze licht toe: “Door de grote gelijkenissen met de Klimaatzaak kunnen we vergelijkbare acties overwegen als tien jaar geleden, ook al waren de vorderingen duidelijker merkbaar aan Vlaamse zijde. Het gebrek aan middelen dat Franstalige politici aanhalen mag volgens het comité overigens geen excuus zijn om geen vooruitgang te boeken bij het voorzien van aangepaste oplossingen voor zwaar hulpbehoevende personen met een handicap.” De huidige opvang- en huisvestingsmogelijkheden botsen op hun grenzen en de toegekende steun in Vlaanderen en het Brussels Gewest is niet dezelfde, ondanks wat Cinzia Agoni nog eens onderstreept: “We zijn er dankzij media-aandacht en de inspanningen van de verenigingen in de sector in geslaagd om aan te tonen dat de problematiek van zwaar hulpbehoevende personen met een handicap iedereen aangaat en dat iedereen kan bijdragen aan verandering”.
Tekst : Samuel Walheer
→ Nu de evenementen voor deze week zijn afgelopen, kijken we uit naar volgend jaar voor de nieuwe editie.
Op 14 december 2023 werd in het Parlement een ontwerpresolutie aangenomen over de verlenging van het vaderschapsverlof in geval van ziekenhuisopname van de pasgeborene. Die tekst, voorgesteld door het socialistische parlementslid Sophie Thémont, was eind november bijna unaniem goedgekeurd door de commissie. De maatregel, die ook wordt ondersteund door het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE), is bedoeld om de risico’s te beperken voor premature baby’s die vroegtijdig gescheiden worden van hun ouders.
Ter herinnering: sinds 1 januari 2023 hebben vaders recht op twintig dagen geboorteverlof in plaats van de tien dagen die voordien werden toegekend. In tegenstelling tot moeders konden vaders dat verlof echter niet verlengen wanneer de pasgeboren in het ziekenhuis wordt opgenomen (vaak door een vroeggeboorte). Moeders hebben recht op minstens negen weken verplicht postnataal verlof. Als de pasgeborene langer dan zeven dagen in het ziekenhuis wordt opgenomen, wordt dat verlof verlengd met de duur van de ziekenhuisopname (met een maximum van 24 weken). De maatregel die op 7 december werd goedgekeurd helpt om de gelijkheid tussen mannen en vrouwen te bevorderen, en vooral om risico’s te vermijden voor baby’s die in het ziekenhuis opgenomen zijn. Dat is goed nieuws voor ouders en voor de perinatale sector.
“Wij vinden nu dat een volgende stap nodig is”
In de ontwikkelingen die naar voren zijn gebracht in het voorstel van resolutie (uit 2022) – met betrekking tot de verlenging van het geboorteverlof voor vaders en co-ouders bij de ziekenhuisopname van een pasgeboren kind – schreven Sophie Thémont en een aantal medeondertekenaars van de PS en Vooruit het volgende: “Hoewel men zich in België sinds 2002 steeds meer heeft toegelegd op wetgeving die duidelijk gericht is op meer levenskwaliteit en op meer gelijkheid tussen de ouders, tussen mannen en vrouwen, zijn de indieners thans van oordeel dat een volgende stap nodig is op het gebied van verlof, wanneer de pasgeborene in het ziekenhuis wordt opgenomen. De indieners sluiten zich dan ook aan bij de aanbeveling van het KCE in diens verslag: “Verleng het geboorteverlof voor vaders/meeouders van wie het pasgeboren kind bij de geboorte in een ziekenhuis wordt opgenomen, analoog aan de verlenging van het postnataal verlof voor moeders in geval van langdurige opname van de pasgeborene.”
12% van de pasgeboren baby’s wordt opgenomen in het ziekenhuis
Ouders wachten vaak ongeduldig op de geboorte van hun kind. De meeste zwangerschappen en bevallingen verlopen zonder ernstige problemen. Helaas verloopt alles niet altijd zoals gepland. In het voorwoord van zijn verslag van 22 maart 2022 “Ontwikkelingsgerichte zorg voor prematuur geboren baby’s en hun familie in neonatologie” schrijft het KCE: “Heel wat baby’s moeten opgenomen worden op de afdeling neonatologie, soms voor korte tijd, maar vaak ook voor een periode van weken tot zelfs maanden.” Het KCE voegt eraan toe: “In België zijn er ongeveer 120.000 geboorten per jaar, waarvan 12% opgenomen dient te worden op de dienst neonatologie en 4% (dus een derde) op de afdeling intensieve neonatologie (NIC). Het merendeel van deze pasgeborenen zijn prematuur geboren, m.a.w. pasgeborenen met een zwangerschapsduur van < 37 weken (8% van de geboorten in 2020).” De resultaten van bovenstaand verslag moeten de gezondheidsautoriteiten, de ziekenhuissector en de gezondheidswerkers helpen om prioriteiten te bepalen en strategische beslissingen te nemen voor de toepassing van IFCDC (Infant- and family-centred developmental care) in de neonatale zorg in België.
Schadelijke gevolgen van een vroegtijdige scheiding van de ouders
Een van de factoren die het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg benadrukt, is dat de scheiding tussen de pasgeborene en zijn ouders aanzienlijke gevolgen kan hebben voor de latere ontwikkeling van het kind en tot een minimum beperkt moet worden. Volgens het KCE is het noodzakelijk dat alles in het werk wordt gesteld om ervoor te zorgen dat de pasgeborene de juiste antwoorden vindt op zijn behoefte aan hechting, die als veilige basis dient voor zijn ontwikkeling. Dat betekent dat zijn ouders hem nabijheid, tederheid en troost moeten kunnen bieden. Het KCE verwijst met name naar de duur van het ouderschapsverlof/geboorteverlof als een van de belemmeringen voor de beschikbaarheid van de ouders die de scheiding kunnen verergeren.
Voor een beter evenwicht tussen dagelijks leven en ziekenhuisbezoeken
Het KCE schrijft: “Voor ouders van wie de prematuur geboren baby in het ziekenhuis is opgenomen, is het moeilijk om een goed evenwicht te vinden tussen hun dagelijks leven en de bezoeken aan het ziekenhuis. Dit probleem is bijzonder acuut voor de vaders/co-ouders. Vaderschaps- of co-ouderschapsverlof is dan ook veel korter dan zwangerschapsverlof en geeft geen recht op een verlenging wanneer de pasgeborene in het ziekenhuis opgenomen wordt. De meeste co-ouders die we bevraagd hebben, hebben het werk moeten hervatten terwijl het kind nog in het ziekenhuis lag. Ze moesten dus jongleren tussen het huishouden, de zorg voor andere kinderen in het gezin én de verplaatsingen van en naar het ziekenhuis. Zij zijn van mening dat de fysieke en mentale uitputting die daaruit voortvloeide ervoor heeft gezorgd dat ze niet hebben kunnen meehelpen bij de dagelijkse verzorging van het kind, zodat de moeders het gevoel hadden dat ze er alleen voor stonden. Sommige bevraagde vaders maakten gewag van gevolgen op lange termijn voor hun (mentale) gezondheid nadat ze geprobeerd hadden om werk en gezinsleven te combineren tijdens de periode waarin hun prematuur geboren baby in het ziekenhuis lag.”
Nu het jaar ten einde loopt, lijkt het erop dat kwaadwillende personen die zich voordoen als Hospichild-vrijwilligers financiële bijdragen vragen aan professionals in de pediatrische sector.
